نیویورک تایمز بخشی از کتاب «بازی آخر: پشت پرده تلاش برای عراق، از پرزیدنت بوش تا پرزیدنت اوباما» نوشته مایکل گوردون را منتشر کرده که در آن به نقش فرمانده سپاه قدس ایران در ناآرامی های عراق اشاره شده است. در کتاب آمده است: تابستان 2007 یک مقام ارشد اطلاعاتی عراق به تهران سفر کرد تا با رهبران ایران ملاقات کند، و خیلی زود متوجه شد چه کسی سیاست ایران را در قبال همسایه غربی اش تعیین می کند. این فرد، نه محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران، بلکه قاسم سلیمانی، فرمانده نیروهای شبه نظامی موسوم به سپاه قدس بود. بر اساس گزارشی که یک مقام عراقی بعدها به مقامات آمریکایی در عراق ارائه داد، قاسم سلیمانی در کمال خونسردی توضیح داد که «تنها مقام تصمیم گیرنده درباره اقدامات ایران در عراق است.» قاسم سلیمانی، با موی خاکستری و لحن آرام و اعتماد به نفسی که پشتگرمی آیت الله خامنه‌ای به او داده، نقطه مقابل رئیس جمهور جنجالی ایران است. او که سال گذشته به درجه سرلشگری- بالاترین مقام سپاه پاسداران - ارتقا یافت، مغز متفکر دو اقدام محوری در سیاست خارجی ایران بوده است: نفوذ و مداخله در امور داخلی عراق، و کمک نظامی به حکومت بشار اسد در سوریه. این دو نقش آقای سلیمانی را در رویارویی مستقیم با سیاستگزاران آمریکا قرار داده.
